Bedankt....
Hier waarschijnlijk mijn laatste story, omdat ik eigenlijk niets meer te vertellen heb. Rest me nu nog 2 dagen werken en dan weer terug naar 'home sweet home'. Bedankt voor al jullie reactie,
Inderdaad A.IJ. te S, het was niet slecht hier, en werken en leuke dingen doen. Aan M & M te P, kan dat vaatje nog per DHL opgestuurd worden?
Floos, helaas was dit een nachtdienst waar al die patienten de hele nacht om aandacht vroegen. Maar dat is beter dan niets doen, toch?
Errie, grote vriend van me. Natuurlijk zie je hier ook vele rijke mensen en helaas zie je dat in meerdere landen waar het steeds beter gaat. De rijken worden rijken, maar niet alle armen kunnen daarvan profiteren.
J.B te S: Ik kijk ook al uit naar jagermeister, obstler en grote pullen bier en mijn voeten jeuken al. Zwitserland was in ieder geval wit, ik zal het nog wel even checken als ik vrijdag weer over de alpen vlieg.
De meeste van jullie zie ik vrijdag, tot die tijd, vermaak je met nuttigere dingen dan mijn verhalen te lezen.
Jan
Toch problemen?
Die nacht verschrikkelijk slecht geslapen, het zweet brak me aan alle kanten uit en mijn maag was niet blij met al dat Spicy gedoe en waarschijnlijk toch water binnen gekregen. Tja en dat wil er nu
weer uit. Dus dat fabeltje van als je de eerste 3 dagen overleeft dan overleef je de rest ook wel is dus niet waar. Dit spul loopt vloeiend zonder een rood hoofd te krijgen. Toen ik om 06.00 uur
nog wakker lag heb ik Tejus gesms-ed met de mededeling dat hij beter om 08.00 uur even alleen kon komen om te overleggen. 06.00 uur viel ik in slaap en 08.10 schrok ik wakker. Mijn maag was tot
rust gekomen en het zweet was opgedroogd. Snel in de kleren en Tejus tegemoed. Hij kwam, net als alle Indiërs, 20 minuten te laat dus moest ik toch nog wachten. Heb de situatie uitgelegd en gemeld
dat ik wel weer in orde was maar dat ik nog ff wat wilde slapen. Afin, 1 uur later stond de hele bende voor mijn kamer om me op te halen. Ik kreeg een tros druiven, volgens mij killing voor diaree,
wat bananen twee appels en een sinasappel en een rol biscuits. Kanjers zijn het. Ze wilde in de stad blijven want het zou warm worden en Alang was weer een 2 uur rijden. Alang is het grootste
Shipwrecking strand van de wereld. Hier strippen ze zeeschepen en gebruiken al het metaal voor hergebruik. Het strand ligt bezaaid met zeeschepen en het roest loopt hup, zo de oceaan weer in.
Greenpeace heeft dit probleem een aantal jaren geleden nog onder de aandacht gebracht.
Maar ik had echt geen zin om in de stad te blijven, dus waarom kunnen we niet naar de kust gaan, dat is hier 20 km vandaan. Dus zo gezegd zo gedaan, men ging weer een kwartier staan onderhandelen
met riksa chauffeurs hoeveel het kost als we hem zouden huren voor een uur 4, inclusief de chauffeur natuurlijk. Aan de kust aangekomen bleek net een festival te zijn. Men gaat dan massaal de zee
in lopen als het eb is naar een klein eilandje 300 meter uit de kust om daar met slijk tot aan je knieën en spetters tot aan je oksels een tempeltje te bezoeken. Op het strand brengt men offers,
leest uit het heilige boek of leggen ze op een kokosschil wat brandbaar materiaal en steken daar de vlam in om dit op een klein plasje te laten drijven. Klinkt misschien wat vreemd zoals ik het
opschrijf, maar ik heb er helemaal niets mee.
Hoewel de passie die een iedereen in hun geloof beweegt, daar kunnen wij soms nog wat van leren en ik heb het nu al aan 5 mensen gevraagd maar zij beweren dat er geen Indiër is die NIET gelooft. Maar ongelofelijk hoe kleurrijk al deze mensen hier zijn gekleed, vooral de vrouwen, een genot voor mijn camera. Na dit stukje strand zijn we naar een rustiger strand gereden waar we een balletje vonden en we zijn gaan overgooien. Tjonge wat gooien die gasten hard, komt vast van cricket. Ook hebben we hier geluncht, althans we kochten bier, wat? bier, ja bier. Ok ik doe mee, want ondanks dat ik al de gehele dag mijn bilspieren aan het oefenen ben lust ik wel een biertje. Is dat illigiaal bier vroeg ik? Nee non-alcohol, ok.... Ook goed, dan maar de 'taste of bier'. Uit wat plastic zakjes en wat kranten kwam wat ondefinieerbaar spul wat ze gingen eten, zo wat was ik blij met mijn biscuits. Gek eigenlijk, we bestelde wat te drinken, we namen zelf wat eten mee maar kregen wel wat borden van de eigenaar, en die waren echt niet schoon meer na afloop. Afin de verkoper gooit de restjes van het bord op zijn terras (zand en stenen) en wij maken onze chauffeur weer wakker voor de laatste etappe. Nu naar een mini shipwreck beach. Hier lagen twee kleine schepen (ong 50 meter lang) die ze aan het strippen waren. Tjonge wat een herrie moet dat binnen zijn, in een holle metalen bak gaan ze met hamers en boren daar flink tekeer. Nog ff vliegeren op het strand met een van kinderen geleende vlieger en nog wat foto's van hun gemaakt. Afin, de 4 uur waren 5 uur geworden, dus hup weer terug naar de stad Bhavnargar om mijn schoenen te laten poetsen. Snel naar de kamer om mijn bilspier te laten ontspannen en zzzzzz
Kouwe douche
Wat kan dat heerlijk zijn, vervloekte ik dat een paar dagen geleden nog, vandaag op zondag na mijn uitstapje naar Palitana met een paar collega's was ik er blij mee. Mijn weekend begon op zaterdagavond nadat we Benny hadden afgezet op het vliegveld. Met de bus met 4 andere collega's zijn we in 3 uur naar bhagvanar gereden. Deze 4 collega's wonen daar dus zij konden me goed de omgeving laten zien. We kwamen aan om 23.30 uur, gelijk ingechecked om de volgende dag de bus van 06.30 uur te nemen naar Paltina. Nu kan ik eindelijk wat anders zien dan een stad. Het platte land is hier vlak, met langs de weg constant bedrijvigheid. Maar waar je ook komt, er is nergens een vuilnis bak te vinden. Je ziet iemand gewoon een zakje chips eten en na de laatste hap laat hij gewoon het zakje los waar hij of zij ook staat. De armen vegen het een beetje in de goot en de koeien en straathonden zoeken naar alles wat eetbaar is. Wat overblijft is dus wat plastic en metaal. Rivierbeddingen liggen bezaaid met plastic flessen. Heb hiernaar gevraagd bij de jongens en zij weten dat dit een van de grootste problemen is in dit land, maar niemand doet er wat aan. Gelukkig bewaarde mijn maten voor het weekend, in mijn bijzijn wel al hun vuilnis en gooide het in een doos of in een bak indien we zoiets tegen kwamen.
Na de 3300 treden waren we in het tempelcomplex aangekomen waar zeker 1000 mensen binnen waren om hun goden te aanbidden. Wij hebben wat rond gelopen en heb ik wat foto's genomen. In de tempel zelf
was dit verboden, voor rond de tempel moest ik een 'permissie' kopen van 100 roepie.
Dag 6
Daarna naar de oude stad. Het is toch pezierig indien er iemand bij is die de locale taal spreekt. Zo kwamen we veel makkelijker in bepaalde fabriekjes in de binnenstad of bij de plaatselijke bakker. Daar zitten vrouwen gehurkt tarwekoeken te bakken. je kon bijna niets zien omdat ze de hele dag binnen in de rook zitten. Maar ongelofelijk, wat een bedrijvigheid, allemaal kleine shopjes en iedereen vervoert van alles met de meest vreemde karretjes, fietsen of op hun hoofd of met een ezel. De huizen zijn op en in elkaar geschoven en daar tussen liggen overal koeien en honden op straat. Kinderen van 5 tot oude bejaarden verkopen, vervoeren of maken wat.
Benny hebben we vervolgens afgezet op het vliegveld en ik ga me klaar maken voor mijn weekend, dat zal wel een iets langer verhaal worden. (deze laatste regels schrijf na terugkomst op kantoor en na het lezen van alle reacties. Thanks for that.. vind ik super van jullie)
Dag 5
Op kantoor waren de meeste belangrijke functies wel globaal besproken de afgelopen dagen. Ben dus dieper met de projectleiders op de materie ingegaan, allemaal wat meer saaie kost. Zit dus in een warm hok specificaties aan te passen om deze daarna te bespreken. Buiten is het ondertussen ongeveer 30 graden geworden, dus achter enkel glas ga je dat echt merken, zeker op de bovenste verdieping.
Lunch:
Tussen de middag eten we vaak sandwiches en als je vraagt om spicy dan slaan de vlammen uit alle gaten. Vraag je niet om spicy dan krijgen ze het niet voor elkaar om de sandwich te ontdoen van sterk spul. Ik hoop niet dat ik er een schrale van krijg. Maar gelukkig eten we met zijn tweeën veel fruit in de lunch. Zo hadden we vandaag een groot bord vol met papaja's een stuk of 10 bananen, stukjes appel en een stuk fruit wat ik niet ken maar er van binnen uitziet als een bruine zachte appel maar stiekem toch een beetje naar banaan smaakt. Ik heb de buitenkant niet gezien, maar het is rond.
Oh ja, had ik al verteld dat ze hier geen alcohol schenken of verkopen? Dus Arjan, er zijn ook nadelen hier. Ook krijgen we elke dag thee op kantoor, niet die wij kennen maar, ja je raad het al, spicy thee. Koffie schenken ze niet. en ik denk dat ik daarom van die trillende handen krijg.
Deze avond zijn we met het hele team gaan eten in een restaurant wat er uit zag als een origineel dorp. We zaten op de grond en kregen allemaal eten, wat kwa lay-out niet door Quality Contro zou
komen. De smaak was echter goed. Alleen de vele smaken en natuurlijk vaak spicy maakte dat ik niet te veel nam. Hier zie je wat foto's van het eten. Helaas had ik wat koppijn (gebrek aan cafeïne
denk ik), dus ging ik
snell pitte, maar om mijn gedachten weer op 0 te zetten natuurlijk weer een M*A*S*H liggen kijken.
Dag 4
Zwemmen dat heb ik nog niet gedaan, dus waarom niet eens uitslapen en zorgen dat ik om kwart voor acht in het zwembad geraak. Kunnen we de dag tenminste fris beginnen, scheren doen we vandaag niet
want ik denk dat ik maar eens naar een kapper ga. Helaas bleek deze gesloten te zijn dus maar weer gaan werken na de lunch. Na de lunch hadden we heerlijke discussies gehad waarbij we flink door
elkaar aan het praten waren. Gelukkig greep Benny in en gaf de jongens smoke-pause. Op de hoek van de straat gaat men dan naar een karretje alwaar iemand lossen sigaretten staat te verkopen. Zwak
als altijd liet ik me voor de gezelligheid weer overhalen. Voor een Aziatisch land roken er trouwens maar weinig mensen hier. Ook mijn camera maar weer eens tevoorschijn gehaald om het een en ander
vast te leggen. Gelukkig digitaal, want veel mensen willen graag op de foto en ieder begint raar te reageren. Sit Sir picture... Kwam trouwens op weg naar de kapper nog een dromedaris tegen met een
grote kar met fruit, alleen had ik toen geen camera bij me, dus jullie moeten me maar geloven.
Na het werk vertokken we rond 20.30 naar een restaurant, nu met de eigenaar en de directeur samen. We kwamen in één van de beste restaurants terecht begreep ik. Langs de rivier helemaal boven in
een oude water toren. Vanuit hier kon je de hele stad zien en de toren draaide langzaam rond.
Vandaag vroeg men me ook nog of ik wat gevonden had voor de weekend. Oh jawel zei ik, ik denk dat ik morgenochtend treintickets naar Bhawnagar ga reserveren (200 km te zuidenwesten van Ahmedabad) en dan een fiets huur om de laatste 40 km te fietsen naar Palitana. Ik was gek begreep ik uit hun woorden, maar afin ze reageerden niet meer en een kwartiertje later kwam de secretaresse van de zaak bij me langs dat ik zaterdag gelijk met Benny moet uit checken (Benny vertrekt op zaterdag naar Belgie) en mijn koffers moet meenemen naar kantoor. Ze had een privechauffeur geregeld, die me zaterdagavond wegbrengt naar Bhawnagar samen met 1 of 2 collega's en daar heeft ze hotels en excursies geregeld. Dinsdag ochtend brengt hij ons dan weer terug om rond 10.00 uur weer te gaan werken. Oh ja en ze wilde bijna een kapper regelen toen ze hoorde dat ik bij de kapper op de hoek langs wilde gaan. Grandioos natuurlijk, maar hoe ga je ze duidelijk maken zonder onbeleefd te zijn dat ik best wat zelf kan ondernemen. Afin we zien wel, nu is het tijd voor een M*A*S*H - je.
PS Erwin, het is hier een stuk schoner en naast apen, koeien een dromedaris heb ik nog geen ratten gezien. Wel heb je hier gigantisch veel straathonden.
Dag 3
Het wordt al een sort ritme hier. Ben vandaag ‘s ochtend vroeg opgestaan (06.15 uur) om te gaan fitnessen, 07.00 uur schijnt het druk te worden dus dan maar wat vroeger op. De apparaten zijn soms
wat overjarig en kraken wat, maar het is goed voor je stijve spieren. Want de hele dag zitten op niet de meest luxe bureau stoeltjes is ook niet alles. Benny is vandaag verder gegaan met uitleggen
van de gewenste functionaliteit en hoe wij dit graag willen. Ik ga vanmiddag een demo geven van onze software dus heb me met de voorbereidingen bezig gehouden en later met de demo zelf. Om 20.00
waren we klaar en zijn we onderweg naar het hotel even langs wat winkels gegaan, Benny zocht wat voor zijn grootste vriendin van 2 jaar oud, ik ben op zoek gegaan naar de Lonely Planet van India.
Deze niet gevonden maar wel een goed boek over de omgeving. Zondag is een vrije dag en toevallig is maandag een nationale feestdag, dus wellicht dat ik wat info kan vinden over wat ik wil gaan
bezoeken,
Om 21.00 uur zijn Pankaj, Benny en ik gaan eten in een goed typisch zuid indiaas restaurant. Natuurlijk vegetarisch en soms weer lekker pittig. We moesten wel een nummertje trekken en buiten
wachten want wij waren niet de enigste die daar graag wilde eten. Ongelooflijk wat kunnen die mannen goochelen met groenten en rijst. Dit was een restaurant met veel 'Jain' wat inhoud dat het niet
alleen vegetarisch is maar dat er ook geen eieren in verwerkt zijn en ook geen groente wat onder de grond vandaan komt. Dus ook geen prei, aardappels of uien, Benny had eens gezegd dat je dan ook
geen appels mag want de moeder van een appel komt ook uit de grond. Nadenkertje voor ze... Ook nam Benny eens paaseieren mee, daar moest hij ze wel van overtuigen dat er geen eieren in verwerkt
zijn. Lastig lijkt me dat wel. Na het eten nog proberen wat mail te lezen maar de verbinding was zo traag dat ik maar weer een M*A*S*H ben gaan kijken, ok twee dan en voor je het weet is het weer
laat.
Dag 2
Fantastisch geslapen geen getoeter, geen aggregaten die staan te horren, alleen het geluid van wat krekels buiten. De kamer is groot en vrij hoog ik moet hier zachtjes lopen anders hoor ik steeds de echo van je voetstappen. We zitten in een Club met meer personeel dan er gasten zijn. We lopen hier minstens 1 op 1, de ingang wordt beveiligd, achter de receptiebalie zit iemand lang te wachten tot er eindelijk weer iets te doen is en tegen de verveling zetten ze maar twee man achter deze desk. De vloer werd gedweild in de gang, maar ik kom me herinneren dat hij dat gisteren ook al stond te doen en dat terwijl er maar 6 kamers op die gang zijn. $@#@ toch wat aanmerkingen gevonden, de douche was weer koud, althans ver weg voelde ik wat net van de kou af was. Hup in de kleren en de straat maar weer eens op. De club ligt aan de rondweg om de stad, waarlangs zich vele grote en moderne winkels bevinden met 's avonds veel neon verlichting. Achter de club klommen de apen op de muur of zaten fruit te sorteren in een kiepwagen, is wel een fotootje waard, dacht ik zo. Naast de muur zat weer een vrouwtje tarwekoeken te bakken op een paar stenen en wat hout. Haar inboedel had ze op een tak in de boom opgerold neergelegd.
Op naar het ontbijt, goh wat tegenstrijdig en ook hier zie je weer dat de contrasten alleen maar groter worden in landen waar het economisch steeds beter gaat. Om 9.15 uur werden we weer opgehaald
om naar de volgende vergadering te gaan. In de lunch-pause deze weblog geactiveerd met een foto die echt niet van hier is, maar helaas heb ik geen adapter bij me die de foto's van mijn camera kan
halen. Na de lunch heb ik samen met Punit, de QC manager (Quality Control) gekeken naar het testproces. We hebben wat ervaringen uitgewisseld, al was het zeker 5 jaar geleden dat ik zijn functie
had bij mijn vorige baas. Dit proces staat bij hun nog een beetje in de kinderschoenen dus wat extra tips konden geen kwaad. Om 17.00 uur was het tijd om de punten die we de eerste dagen hadden
opgeschreven na de eerste demo te bespreken. Wat was mogelijk en wat niet., het waren 54 punten ( er volgen er vast nog meer) Punt 1 duurde al 15 minuten en uiteindelijk bleek dat dit punt niet
haalbaar was in de eerste versie. Nou dat schiet op, staan we na 15 minuten al met 1 - 0 achter. Gelukkig na punt 15 staat het iets van 11-1 voor ons met nog 4 uit te werken punten. Om 19.30 uur
waren we op de helft en staan we nog steeds ruim voor. Iedereen was een beetje gaar, dus we zetten er voor nu een punt achter. Nog ff skypen met het thuisfront en rond 20.15 uur vertrokken we naar
de club.
Deze keer namen we de mexicaan en zelfs dat is vegetarisch, alleen heb ik naast de mais weinig Mexicaans geproefd. De soep was thai en zeer spicy. Haaaaaaalo wat was die spicy, ik hoop dat mijn
ingewanden dat gaat trekken..
Benny probeerde nog ff te skypen met Eric, maar die was niet online, ondertussen zit ik weer te typen naast het zwembad, maar moet er nu een eind aan maken want ze doen het licht uit en zie ik mijn toetsen niet meer. Dan maar weer een M*A*S*H - je pakken.