kiev

Daar zit ik dan. Weer op de luchthaven van Kiev. Een mooie stad met een rijke historie. Apostel Andreas voorpelde een grote geloofsgemeenschap. Heel veel orthodoxe en rk kerken hier. Veel mensen dragen kruis-kettinkjes of t-shirts met psalmteksten. Zijn profetie is dus wel uitgekomen. Zelf zondag naar de Hillsong church geweest. Daar is een engelstalige ringleiding. Mooie levendige dienst . Na afloop bestel ik een koffie staat er een dame naast me. Where are you from was de vraag. The Netherlands Eerlijk dat meen je niet was haar antwoord. Zij was betrokken bij Hillsong Amsterdam en ze reist veel naar deze kant. Ze is vertegenwoordiger cq is adviseuze voor boeren hier Vooral die met kippen. Ze was geboren in kazachstan ze was de taal dus machtig. Daarna de metro weer genomen en halverwege uitgestapt om het een en ander te bezichten. Na pijn in mijn poten weer de metro opgezocht.

Gelukkig heb ik ook de andere kant een beetje kunnen horen. Zo rooskleurig als het lijkt is het niet altijd. De economie schiet hier dan wel omhoog maar dat zorgt ook voor een vacuum. Het aantal bedelaars was minder dan in zap.... Maar gisterenavond zat ik te eten bij een asiaat. Reinout zijn aanbeveling was vol. Naast mij was er niemand behalve twee serveerstertjes en een dikke man achter de kassa. Op zijn mobiel was hij vast niet de omzet aan het tellen. Om de twee minuten kwam die ene die engels sprak wat vragen of brengen. Nadat ze het toetje kwam brengen vroeg ik goh je hebt toch niets zinnigst te doen. How is life here? Sit down. Ze vertelde over haar zelf. Hoe zwaar haar familie het heeft enzo. Gelukkig konden haar ouders haar dit geven maar haar droom ging voorlopig niet verder dan verder leren en ooit naar het concert van `30 seconds to mars` te kunnen. De schoonmaakster die de volgende ochtend de sleutel kwam halen moest ook even haar verhaal kwijt haar droom was weer om eens de stad uit te kunnen. Voor de revolutie had ze het veel beter nu is het zwaar.

Dit was het dan. Bijna boarden. Vergeet al dat gezwam maar weer gauw. Dit vliegtuig gaat in ieder geval niet in 30 seconde naar mars. Heb de muziek trouwens nog ff beluisterd en wat gegoogled. Klikt goed, maar hoog satanisch gehalte.

Aankomst Kiev

Rond kwart over 4 vanmorgen stond Maxim voor de deur om de sleutel in ontvangst te nemen en hij had de taxi geregeld. Maxim vierde gisterenavond nog zijn verjaardagsfeestje op kantoor. Hij is de kleinste en jongste van allemaal. Hij was dus vanmorgen de 'Sjaak'. De vlucht naar Kiev was te kort voor een 'nap'. Maar bij aankomst werd ik door Vasyl, ons contactpersoon, opgehaald. Omdat het appartement pas 14.00 beschikbaar was zat hij dus vanmorgen met mij en mijn koffer opgescheept. De 2e die de 'Sjaak' was, net nu zijn vriendin dat weekend was aangekomen ( zij had 7 uur in de bus gezeten om hem te bezoeken ). We hebben ergens ontbeten en wat highlights bekeken. Ja, Reinout, de stad is totaal niet te vergelijken met Zaporizhzhya. Het is een heel moderne westerse stad. Schoon, strak en bruisend. Om 13.00 uur kwam het sein dat appartement beschikbaar was, waarna Vasyl naar zijn vriendin speerde en ben ik de stad verder gaan bekijken. Eerst eens gaan uitzoeken hoe de Metro werkt. Geen probleem, alleen moet je goed opletten want niet altijd staat het in het Engels geschreven. Het beste was de station nummers in de gaten te houden. Rond 5 uur begon het wat te regenen dus een mooi moment om ff een nap te doen want mijn voeten waren het slenteren beu en die vroege ochtend kon mijn ouwe lijf ook niet verwerken. Dus tijdens de bui een nap en daarna zelf onder een warme bui gaan staan. Zo weer schoon, op naar het eten. Ehhh wacht nog maar even het regent nog. Dan maar foto's uploaden en even dit stukje schrijven. Waarom? ja dat weet ik ook niet, gewoon omdat ik het leuk vind.

laatste dag Zaporizhia

Nou kort dan, want ik ga echt vroeg pitten. Het is hier nu bijna half 10 uur, om 4 uur vannacht staat de taxi voor de deur. Op naar Kiev. Esther, ff voor jouw: De salade was een genot voor mijn reuk en smaakpupillen. Nu ruik ik niet veel maar de salade en ook het hoofdgerecht ( ok, met beef ) met veel groen enzo was voortreffelijk. Misschien niet helemaal eerlijk en een beetje egoïstisch, maar als die Poolse stukadoors nu eens naar Polen gaan. Die Oekraïense werkers die in Polen gaan werken omdat ze daar meer verdienen weer terug naar Oekraine gaan om dat land op te bouwen dan mogen ze wel wat koks naar ons sturen. Of misschien eerlijker, als wij westerlingen eens wat minder naar die Playa's gaan om ons vol te gooien en om ons daar op het strand te laten verbranden, eens naar hier komen.... Eigenlijk wil ik zeggen, mijn verblijf hier was top. Niet dat ik hier wil wonen, maar dit pakken ze niet van me af. Ben benieuwd wat Kiev me gaat brengen.

Heb vandaag het iets rustiger aan gedaan, wat gesproken met de twee ontwikkelaars en heb ze om half vier maar van achter hun buro gesleurd om de stad in te gaan. FF niet zo formeel, gewoon over IT geklets, waar hun krachten en uitdagingen liggen, maar ook over koetjes, politie en religie gesproken. Mooie gesprekken gehad en als zij nu mooie en stabiele dingen voor ons gaan maken dan heb ik ze beloofd terug te komen.

Zo nu pitten zzzzzzzzzzzz

De derde dag

Vandaag lekker vroeg vertrokken om eens niet richting kantoor te lopen maar meer naar het zuiden. Kwam daar zowaar een kunstwerk tegen.

Na de ochtendwandeling ben ik niet als een paard over het schaakbord gelopen maar als een loper. Ik bedoel, niet 1 blok naar voren en 2 naar rechts, maar gewoon diagonaal tussen de appartementencomplexen door. Dan zie je veel groen speeltuinen en kleuterscholen en heb je niet zo'n last van de autos' die over de hobbels heen razen:

Nu we toch foto's aan het inlezen zijn, hier een foto van het kantoor:

Vandaag beneden gezeten, dus niet kunnen genieten van het uitzicht op de staalfabrieken. Morgen zit ik er wel, ik heb alleen het idee dat de wind langzaam aan het draaien is. Dus misschien wel stank en smog. De gevreesde ziekte die je lijf opvreet komt hier in hoge maten voor. Tsjernobyl ligt hier toch een 500km noordelijker. Hier in de buurt staat er trouwens ook een, waar ik van begreep dat daar ook bijna iets fout ging. Maar ja, waar gaat niet iets 'bijna' fout waar we nooit wat van horen.

Vandaag een dag met een race tegen de klok, steeds iets moeten klaarzetten zodat Eugen daar mee verder kon. Maar om half zeven vertrokken voor een tweede poging richting de Djnepr. Ja hoor gehaald, kijk maar:

Op de terugweg nog een ondergaande zon meegepikt en de dag zit er weer op. Toch schat ik zo'n 6 km gelopen. ( correctie, heb het nagekeken op google maps het was 9 km )

Als het wat donkerder wordt ben je trouwens wel blij dat je weer brede straten tegenkom. In die binnenplaatsen is het niet verlicht en de figuren die daar lopen met liter flessen bier nemen toe. Maar zolang er nog jonge dames los lopen zal het allemaal wel lopen ( ehhh los staat op de verkeerde plaats geloof ik )

Wat me wel opvalt is dat hier veel op straat gebeurd, veel spelende kinderen, stelletjes die op bankjes of muurtjes zitten. Mensen die even naar de supermarkt lopen ( tja dat doen wij met de auto die we dan vol laden, hier is de supermarkt de voorraadkast denk ik ). En natuurlijk op de banken zitten die voor hun appartement staan. Of ze aardig zijn weet ik niet, men loopt hier stug door. Op kantoor zijn er een aantal die zowel bij binnenkomst als bij het weggaan je de hand komen schudden. Niet alleen aan mij, ze maken een heel rondje.

Zo voor nu weer even genoeg, ik ga, maar eens wat lezen.

Trouwens, Reinout, je bent toegevoegd aan de mailinglijst. Mocht jouw ervaringen anders zijn, schiet erop ik beleefde het zo, wellicht wil je reageren. Jij zowie zo anders want je eet minder vlees dan ik. Je hebt trouwens een medestander want Esther reageerde ook al dat ik wat meer vitamine moest innemen.

Ons vlees <--- dit is een link...

Kijk maar eens naar deze kleur. hier ziet het er lelijker uit, maar het uiterlijk geldt niet het gaat om het innerlijke toch? Ik zal kijken of ik morgen wat vlees van hier op de foto kan zetten

Dag twee

Voor de gene die dit niet tot het eind willen lezen, de Filet Mignon was niet zo’n verademing als die steak van gisteren. Kok van gisteren was op vakantie denk ik.

Vandaag rond kwart over 8 op kantoor aangekomen om het koffiezet apparaat aan te zetten. De office manager was er als enigste. Of hij wil niet wakker worden of hij vindt hem te sterk. Ze beginnen hier dus schijnbaar laat, maar gaan daardoor vaak ook weer laat naar huis. De tijden zijn hier vrij, net als de tijd dat je wilt gaan lunchen. Hiervoor staan er in de keuken een aantal piep-schuimen dozen met voedsel. Vandaag was ik vroeger dan gisteren waardoor ik vandaag warme kerrie had en een lekkere salade ( gisteren was ik laat dus was er alleen nog maar kouwe kip). Rond 20 uur weer appartementswaards gegaan om mijn laptop weg te brengen om daarna door te lopen naar de Dnjepr. Vanuit kantoor leek dit wel te doen. Pff wat een afstanden hier. Heb de rivier dus moeten laten liggen waar hij alk decennia ligt en ben weer teruggelopen toen het donker werd. Vanaf kantoor leek het hooguit 6 blokken lopen. Maar als je loopt kom je er achter dat er zoveel groen tussen die blokken in zit en ook veel brede wegen tussendoor lopen dat het zeker 3 km lopen was naar de rivier. Het werd donker dus een andere keer vroeger vertrekken.

Je merkt hier dat de wil er wel is maar dat het nog aan middelen ontbreekt, financiële middelen bedoel ik dan. Men begint aan een mooie auto-vrije zone die begint 300 meter achter mijn appartementen complex tot aan een grote weg zo’n kilometer verder. De bloembakken staan er, de weg eromheen is half afgebroken, in het gestorte zand die nodig is voor de bestrating komt het onkruid al omhoog. Zo schijnt het ook met de hard nodige 2e brug over de Dnjepr te zijn gaan. Ik geloof acht jaar geleden zijn ze er aan begonnen ( die pijlers kan je op google maps zien, voor mij was het blijkbaar te ver lopen ) en dit jaar schijnen ze er weer het nodige beton aan toegevoegd te hebben. Zodra ik meer weet zal ik jullie er over berichten ( je kan het ook zelf googelen ). Naast de vele appartementen complexen zie je in de buurt van de rivier ook oude gebouwen uit vergaande glorie. Fabrieken, schoolgebouwen en kantoren waar je soms wat licht ziet branden omdat er toch mensen wonen. Maar waar de scherven glas nog in de sponningen hangen woont dus niemand. Soms hebben ze de entree en de begane grond nog een beetje opgeknapt maar daarboven is alles verleden tijd. Wat ook leuk is om te zien, aan de achter kant van de appartementen heeft bijna ieder portiek twee tegenover elkaar staande banken staan. Daar zie je vaak mensen zitten roken, wat drinken of knuffelende tieners. Oh ja en op veel plaatsen zie je kleine restaurantjes en veel kioskjes waar ze drank, ships, snoep en tabak verkopen. Overdag zie je redelijk wat bloemverkopers in de parken zitten en die worden toch verkocht want je ziet mensen op straat die bloemen hebben gekocht.

Afin na de Filet Mignon en de Grimmbergen Blond ben ik weer gaan bloggen. Ik zal ff mijnblog-plaats laten zien

en gelijk mijn slaap- woonkamer.

Zo na dit stukje hak op de tak geneuzel wens ik jullie een fijne nachtrust en tot morgen.

Daar zijn we weer, maar nu vanuit de Oekraine.

Heeft even geduurd, maar ik zit weer ergens op een plek waar je niet dagelijks kom en zeker niet voor je werk. Zaporizja in de Oekraïne. Ja ik ben weer eens op pad gegaan. Niet echt vervelend want zoals velen weten hou ik wel van wat uitdagingen. De vlucht die me in Kiev bracht ging zo vlot dat ik geloof 2x met mijn ogen heb geknipperd toen ik wakker schrok van de piloot die meldde dat we de landing gingen inzetten. Tja na het opstijgen wilde ik muziek opzetten want ze waren vergeten in het vliegtuig tv's in de stoelen te installeren. Maar na 10 seconde kwam ik erachter dat dit vliegtuig zo'n lawaai maakte dat muziek ook geen zin had. Maar nadat ik netjes aangekomen was in Kiev wilde ik eerst even geld regelen. Mis he, mijn pasjes bleken niet geldig. OK, dan maar wat eten. Accepteren jullie Euro's? Nee zei de barman, pfff 'International Airport' en dat wil bij de EU. Gelukkig had ik nog 60 euro los bij me, laten we dat maar wisselen. Afin met dat geld kon ik een simcard kopen ( internet hoort wel bij de eerste levensbehoefte toch? ) en daarna wat eten.

Na 2,5 uur rondgezworven te hebben op een saaie luchthaven ging ik op naar de gate voor de vlucht richting Zaporisja. Handig 6 gates die niet naast elkaar liggen maar in zo'n vorm dat de rijen altijd dwars door elkaar lopen. Dus dan maar ritsend door de rijen naar de gate. Deze vlucht was gelukkig maar kort want wat een turbulentie en wat een huilende baby's kunnen er in zo'n vliegtuig. Ohh ja ook nog een stoere man van 140 kg naast me die volgens mij erg bang was voor vliegen. Een soort BA van de A-team die plat gespoten moest worden zodra hij in een vliegtuig moest. Maar deze was bij bewustzijn en het zweet gutste van zijn lijf.

Om 21.15 landde het vliegtuig en 21.30 zat ik in de auto (Handig alleen handbagage). Ik werd opgehaald door Eugen die een soort illegale taxi had geregeld. Die knakker kreeg elke 5 seconde wel een of andere chat binnen op zijn mobiel die op zijn dashboard stond met een hele irritante piep. Hij las ze allemaal, maar gelukkig beantwoorde hij ze niet. Ondertussen ontweek hij de gaten in de weg. Na een 20 minuten waren we via een hele donkere steeg aangekomen bij mijn appartement. Via een grote elektronisch beveiligde metalen deur kwamen we in een donker gang. De geur herkende ik, deze leek het meeste op die van de openbare toiletten langs de Franse autoroute. In het appartement ruik je daar gelukkig niets van. Eugen, heb je nog tijd? want ik ben wel toe aan een biertje. Ehh tuurlijk, maar ik drink geen alcohol. Later vertelde hij me dat hij geen alcohol dronk omdat hij graag vader wilde worden. Kijk die is solidair met zijn vrouw. Ik ga hem wat leren deze week, maar ik kan dus ook wat van hem leren.

Na de pint ben ik gaan slapen. Ramen open want het is aardig benauwd in het appartement. Van de herrie van al die auto's heb ik niets meer meegekregen. 6 uur lokale tijd ( 5 uur bij jullie ) werd ik wakker en het was muisstil. Zelfs om half acht was het redelijk stil? Zal wel...

Bij daglicht ziet het er hier prima uit. Brede wegen, wel met veel gaten, en heel veel bomen. Zoem maar eens in via google maps met de satelliet 'aan' of schuif dat oranje mannetje maar eens op een straat en je ziet wat ik zie. Men is hier scheutig geweest met het plaatsen van speeltuintjes en het aanleggen van parken. Ze zijn er zich echter net van bewust dat deze ook onderhouden moeten worden. Dicht bij appartementen zie je nog wel bloemen die mensen waarschijnlijk een beetje bijhouden, maar in openbare gebieden staat het gras en onkruid hoog en moet je soms op de stoep bukken voor overhangende takken.

Op kantoor kreeg ik een plek dicht bij het raam, met uitzicht op een gebied zo groot als schiphol ( incl polderbaan ) van alleen maar staalfabrieken. Ik hoop dat de wind de hele week van het westen komt... Trouwens wel een mooi gezicht, zeker als er ook nog donkere wolken zich samenpakken. Met mooi bedoel ik dan fotografisch mooi. Gelukkig is het uitzicht naar het westen een stuk 'frisser' een groene stad waar je vanaf de 13e verdieping van de hele oude trammetjes en trolly bussen ziet rijden en ze kunnen allemaal wel een likkie verf gebruiken. Prima, ik zet ze graag zo op de foto. Weet je wat echt top is? Het restaurantje waar ik een heerlijk steak heb zitten wegwerken. Waauw die was lekker, 'see you tomorrow' zei de mannelijke serveerster ( of noem je dat een serveerder, ik weet het eigenlijk niet ).

Ik zal in mijn volgende blog wel aangeven of ik weer toe was aan zo'n lekkere steak. ( 250 gram + salade + frietjes + een echte grimmbergen blond ) voor nog geen 9 euro. Ik hoop dan ook wat foto's te plaatsen.

Zoals gebruikelijk ongecorrigeerd.

PS klonk misschien pessimistisch, maar zit dan helemaal in mijn element. Slaapze voor straks....

Laatste dag

Last storie january 2011

Vannacht vlieg ik terug naar huis. Heb minder geschreven dan voorgaande jaren, maar heb weer veel gezien en meegemaakt. Sommige stukjes die ik schreef komen voor ons misschien heel vreemd over en natuurlijk zie je door de jaren heen veel vooruitgang, maar is elke vooruitgang in onze ogen wel een goede. De straten worden schoner, ik dacht minder koeien op straat te zien. Navraag leverde echter op dat dit aan het seizoen en de omgeving ligt. Elders in de stad kwam ik ze toch weer tegen. Er komen meer en meer westerse invloeden het land binnen, maar om deze nu te bestempelen als goede invloeden is een leugen. Meer westerse films betekend ook meer geweld op tv, meer electronsiche spelcomputers doen hun intrede en ook dat gaat gepaard met meer geweld en verslaving. De economie groeit heel snel, de vraag is of dit voor iedereen profijt oplevert. De rijke worden rijker, het is de vraag of anderen die het al moeilijk hebben dit bij kunnen benen. De regering doet er alles aan om te groeien en toch evenwicht bewaren. Dit lukt natuurlijk niet altijd. De nodige ministers zijn verleden week weer de deur uitgestuurd omdat ze elders geld hadden weggesluisd en wikileaks had dit openbaar gemaakt. Een medewerker van een bank in het buitenland had hun namen en tegoeden doorgegeven. Fijn dat dit openbaar wordt, maar hierdoor ontstaat wel meer onvreden bij de burger en het vertrouwen in EEN overheid neemt snel af. Oeff nou ga ik me op glad ijs begeven en zie ik de reacties van voor en tegenstanders al komen op deze weblog.

Mijn ervaringen van de mensen zelf is heel positief, altijd behulpzaam altijd zwaaiend en lachend. Ik heb me tussen deze 7 miljoen mensen geen moment onveilig gevoeld. Maar ik heb hoofdzakelijks overdag gelopen, of 's avonds in gebieden waar het ook veilig is. Natuurlijk zijn er gebieden waar het 's avonds slecht toeven is, maar elke grote stad in de wereld kent plekken waar je overdag niet moet komen en helemaal niet als het donker wordt.

OK tot de volgende keer en richting Jacq en de kids. OK de volgende keer ga ik niet langer dan 9 dagen, deal?

Kort weekend verslag

Met kort, bedoel ik dat ze hier op zaterdag ook werken, dus mijn weekend begon op zaterdagmiddag rond 16.00 uur. OK, eerder gestopt dan de anderen, maar na 8 uur opgesloten te zitten in een vergaderruimte vond ik het wel welletjes.

Ben maar eens gaan shoppen en kwam ik een Big M tegen, goh wat kan zo'n Mc Chicken in eens lekker zijn.

Zondag vroeg eruit, aan de andere kant van de stad een kerk gevonden, dus die maar eens bezoeken. Anders als bij onsis de kerk bij aanvang bijna leeg en als de ds klaar is met zijn gebed en hij zijn ogen opent ziet hij dat zijn wens vervuld is. De kerk is vol. Na afloop nog gezellig wat nageklets met wat mensen en daarna met een riksha naar een 'soort' pretpark gegaan. Nou, vergelijk het met een iets modernere speeltuin met wat draaimolen en een treintje. Nieuw was een grote ballon die ongeveer 50mtr aan een kabel kon opstijgen. Hier een prachtig uitzicht over de stad gehad. Nou... De smog zorgde dat dit maximaal 4 km was. De hele stad was niet zichtbaar. Na afloop met de bus terug, tjonge tjonge wat eenbelevenis. Iedereen blijft bij de ingang staan, bang dat ze er straks niet mee uitkonden. Toen ik er uit moest was het dus persen richting deur, terwijl achter me nog veel ruimte was. Na de nodige zweetdruppels van mijn hoofd geveegd te hebbenliep ik weer in de straat met die big M.Ik ben er niet langsgelopen en heb weer het eenenander genutigd. Buiten in de zon zo'n 35 gr, binnen een Airco die stond te blazen op tempy koelkast. Met een bezwete rug dus niet echt optimaal. Vlug dus de hitte weer in.Op naar Hotel en eerst maar ff gaan slapen en daarna 'savonds proberen een film te kijken. helaas geen kaskrakers, dus lekker pitte. Alleen 's nachts om 4 uur eruit gegaan om de schoonmaker duidelijk te maken dat hij devolume van de TV niet op 100% moet zetten. Zachter kennenze niet, anders denken ze zeker dat je geen waar voor je geld hebt.

Afin, dan maar weer aan het werk.

Doeiiii