Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Jan
Eerste werkdag
Benny is laat zeker, of hadden we toch 07.15 uur afgesproken. Nee dat kan niet, want om 7.30 uur komt de taxi. 07.18 uur vertelde mijn BB me, kom laat ik Benny maar eens gaan bellen waar hij blijft. Hij nam op en toen ik kwam er achter dat Belgen ook kunnen @#!*%%. Hij had zijn klok 4.5 uur vooruit gezet en had wel een belletje gekregen maar dacht welke gek belt me nu om half 6 wakker en was dus weer in slaap gevallen. Tijdzone's op mobiele telefoons worden gerekend vanaf London time en vandaar uit is het 5.5 uur want Brussel is al + 1.0 uur.
De vlucht naar Ahmedabad was helemaal vol, dus dat was een uurtje krap zitten. In de vliegtuig herkende ik bij daglicht weer de zelfde sloppenwijken als 17 jaar terug. Ze hadden echt geen verfje
gekregen in die tijd. Hoogstens een nieuw golfplaatje of zeiltje.
Voetballen deden ze niet meer op de landingsbaan, maar ik zag wel veel mensen op een grote hoop lopen met een emmertje. Zou daar nog wat eetbaars of bruikbaars tussen liggen? Tja, armoede is erg en
dan bedenk je je waarom wij wel de kans hadden en zij niet. De kans om uit die wijken te geraken is niet zo groot denk ik. Maar die man op die berg met rotzooi zit wel wat te lezen, een studieboek?
.... Neen dat was het niet, hij ging staan en trok zijn broek op. Juist ja, geen vuilnis hoop maar een hoop shit. Had hij nou wel of niet zijn reed afgeveegd vroeg ik me nog af. Effe naar de rest
kijken, maar vroeeeem dat ging niet meer want het vliegtuig vertrok met een grote vaart de lucht in om met een iets te harde landing weer te landen in Ahmedabad. De piloot stelde zich ook voor als
Mr. Vd. Berg ofzo geloof ik en bij die landig begreep ik het. Hij was in Nederland of Belgie vast niet de beste piloot en is zijn geluk dus maar in India gaan zoeken. De meeste mensen schrokken
echt van die landing, maar gelukkig deden zijn remmen het uitstekend.
Ahmedabad is het verschil tussen Ho Chi Min en Hanoi of Bankok en Chaing Mai. Alles is hier wat ruimer opgezet. Meer ruimte tussen de gebouwen en ook allemaal wat nieuwer. Na een half uur rijden
door de stad kwamen we aan in het kantoor alwaar we een rondleiding kregen. Voor Benny was het weer knuffelen met oude bekenden. Ook de mannen begroeten hier elkaar soms met een stevige knuffel.
Ook jongelui zie je wel op straat gearmd lopen. Niet innig maar een soort band van vriendschap, althans ik geloof niet gelijk dat ze het zijn.
De voortgang van de software was goed, ik had me ingesteld op iets met veel minder functionaliteit had dan wat we te zien kregen in de demo. Men is duidelijk op de goede weg en ze begrijpen redelijk wat we willen.
Rond 18.00 uur zijn we naar het hotel gegaan alwaar we met Pankaj hebben gegeten. Ter compensatie van het vlees maken ze hier erg veel Hot en Spicy. De soep was lekker pittig en het hoofdgerecht bestond uit grote warme tarwe pannenkoeken waar je stukjes moet afscheuren en door de brei op je bord moet smeren. Allemaal vegetarisch natuurlijk, echt niet verkeerd allemaal, maar ik kan me voorstellen dat ik over twee weken een lekker biefstuk niet laat staan. Misschien een beetje te veel ui op want nu sh(z)it ik lekker geurig in mijn kamer te typen. Nog ff een uitzending van M*A*S*H kijken op DVD en dan hup weer pitten.
Vertrek naar India
De vervolg vlucht was wel lang, maar was keurig verzorgd. Goed eten, lekkere Zwitserse chocolade en aardbeienijs van MovenPick. Iedereen heeft zijn eigen tv'tje in de stoel dus heb ik 2 films en een documentaire zitten kijken. Alleen de laatste film duurde nog ong. 5 minuten toen de film stopte omdat we gingen landen, oei... wat een klotepliloot de film was net zo spannend op het eind. Nu weet ik niet of ze het gered hebben, ach het zal wel, de meeste avonturen films eindigen goed.
Aangekomen in Mumbai (bombay) rook het gelijk bekend. Die geur uit Azie, de je alleen kent als je er geweest ben. Een combinatie van zoete specerijen en Smog. Ook de temperatuur voelt anders aan,
een beetje benauwd ondanks de 22 gr die avond. Douane en koffers gingen snel en ook de hoteltaxi stond netjes met zijn bordje 'Mr de Ridder and Mr. De Lange' klaar. Hij bracht ons door een stad,
waarbij Ho Chi Min een nette stad is. Veel stof, Smog en alleen maar getoeter van auto's, brommers en een soort tuc-tuc. Aangekomen in het Hotel is Benny gaan pitten en ben ik toch nieuwsgierig als
ik soms ben de straat opgegaan. Een beetje onwennig, want blanke mensen zag ik nergens en die moeten er wel geweest zijn, want aan het ontbijt kwam ik ze wel tegen.
Het was rond 23.30 uur, dus de meeste mensen hadden hun 'kast' gesloten en een bank of fietskar ervoor gezet om te gaan pitten. Een fietskar is denk ik wel de beste oplossing, want ik ging op een
muurtje zitten om het allemaal eens rustig te aanschouwen of ik zag een rat in mijn ooghoek. Ik keek eens verder om me heen en hij was niet de enigste, sterker zelfs, op het muurtje links van me
zat er een me vreemd aan te kijken. Oooh daarom slapen ze op een verhoging. Stom eigenlijk om te denken dat ze hier niet zouden lopen. Al het groenteafval van wat niet verkocht was die dag werd op
een hoop gegooid achter wat muurtjes en de snelle rakkers ruimen het weer op. Ach het is al maandag, laat ik maar eens gaan pitten. Niet dat dat eenvoudig ging met de eerste indrukken van de eerste
momenten in mijn hoofd en een aggregaat of zo die aansloeg. Het leek wel of ze met een hoge drukspuit aan het werk waren. Misschien waren ze de ratten aan het wegspoelen dacht ik. Gelukkig sloeg de
motor af en kregen ze hem niet meer aan de praat, zo te horen aan de startmotor. Nog even mijn wekker op Bombay time gezet (+5,5 uur) en ingesteld op 6.30 uur, want stel dat ze mijn wake-up call
vergeten, dan mis ik mijn vliegtuig.