Weg van huis, maar ook terug van weggeweest. Zo voelt het een beetje, het ontvangst van Pankaj, het toeterende verkeer de geur en het aparte gevoel van de warmte in combinatie van een vleugje smog. Lezers ik mag weer ff werkzaamheden gaan uitvoeren in Ahmedabad in India. Ik zal jullie buiten eventuele anekdotes niet lastig vallen met deze werkzaamheden. Ik zal me in dit reisblog dus beperken tot wat overige belevenissen en wat me hier zoal opvalt. Het eerste wat me opviel over India en zijn inwoners zag ik gisteren al op sjarl de goal (luchthaven Parijs). Vlucht IA142 is now boarding werd er omgeroepen, de dame was nog niet uitgesproken of alle Indiërs stonden al voor de balie. De dame vervolgde met te zeggen dat eerst de minder valide, de mensen met kinderen, de business class en de frequently flyers naar binnen mochten. Daar ware er zoveel van dat al die Indiërs zeker een kwartier stil hebben gestaan. Alle Europeanen, die de naam hebben gehaast te zijn zaten nog rustig wat te lezen tot de lijn zou slinken om dan pas aan te sluiten. De reis van Parijs naar India was perfect want deze begon met een mooi bocht recht boven een verlichte Eifeltoren. Nog meer geluk had ik toen ik er achterkwam dat ik de enige was van een rijtje van 3 stoelen, dus dat wordt straks lekker pitten. Dr Dollidge, Two Brides of Jewel of the Nile, daar kon ik uit kiezen, die eerste twee klonken me te zoetsappig dus dan maar voor de derde keer naar Michael Douglas, Danny DeVito en miss Turner (ben haar voornaam ff kwijt) gaan kijken om vervolgens te slapen tot het licht werd. Shit na 3 ½ uur werd het al weer licht en maakte die eikel van een steward me wakken met de vraag of ik koffie wilde. Na de koffie kwam al snel de mededeling dat we gingen landen??? Landen, ik zou toch pas om 11.00 (Indian time) landen, volgens mij zie ik net de zon opkomen, meewind zeker. Nee de piloot melde dat het 23 graden was in Delhi. He, ik zou tocht vliegen op Mumbai. Later vertelde de piloot ons dat passagiers voor Mumbai mochten blijven zitten. Iedereen van mijn compartiment vertrok en daar zat ik dan in mijn eentje. Had ik het wel goed begrepen? Zit ik in het verkeerde toestel en mijn koffer in de juiste? Dit schoot er ff door mijn hoofd. Oh nee, achter me zat nog ergens een Frans stel, ff vragen of ze ook naar Bombay moeten. Ok dan draai ik me nog maar een keer om, maar dat werkt ook weer niet, want Air India had een blik schoonmakers open getrokken die me lieten merken dat ik beter kon gaan lezen dan slapen. Afin na 1½ vertrokken we weer, nadat ik 2 mensen heb zien binnenkomen. Nu deel ik dus het hele compartiment met alleen twee verse stewardessen. Hup nu snel koffer pakken om via de shuttle bus naar domenestic te gaan. Koffer welke koffer, iedereen had zijn koffer maar ik niet. He daar loopt een jonge dame, die ik dus maar in het Nederlands ging aanspreken want de kans dat zij net als ik uit AMS kwam was zeer groot. En jawel ik trof een lichtelijk gefrustreerde dame met rasta krullen waar Wim Goudswaard jaloers op zou zijn geweest. Snel zocht ze een beambte die haar zou kunnen helpen toen ik na 5 minuten haar riep met de mededeling dat er toch nog 2 aankwamen. Pff wat een geluk. Nog meer geluk had ik toen ik het laatste gedeelte 1e klas mocht reizen, zou het zijn omdat ik de enige westerling was of omdat ik de enige was die goedenmiddag zei tegen de baliemedewerkster. Zoals ik al meldde, Pankaj en zijn chauffeur haalde me op waarna we zijn gaan eten. Niet te spicy beginnen hé zei ik nog tegen Pankaj. Na 1 hap van de soep schoten de tranen uit mijn ogen.
Dat was dus de eerste dag, niet veel beleefd, maar toch weer een a4 met onzin neer weten te zetten. Tot morgen, en geen zin om alles te lezen? er zit net als op de TV een knop op.

Jan
PS ik heb geen *M*A*S*H* bij me en Sil, bedankt voor je SMS

PS2 voor degene die willen weten waar ik logeer, volg de link van het kaartje door in te zoemen en te kiezen voor sateliet in google maps om zo op mijn kamer terecht te komen (naast het zwembad)