Vandaag lekker vroeg vertrokken om eens niet richting kantoor te lopen maar meer naar het zuiden. Kwam daar zowaar een kunstwerk tegen.

Na de ochtendwandeling ben ik niet als een paard over het schaakbord gelopen maar als een loper. Ik bedoel, niet 1 blok naar voren en 2 naar rechts, maar gewoon diagonaal tussen de appartementencomplexen door. Dan zie je veel groen speeltuinen en kleuterscholen en heb je niet zo'n last van de autos' die over de hobbels heen razen:

Nu we toch foto's aan het inlezen zijn, hier een foto van het kantoor:

Vandaag beneden gezeten, dus niet kunnen genieten van het uitzicht op de staalfabrieken. Morgen zit ik er wel, ik heb alleen het idee dat de wind langzaam aan het draaien is. Dus misschien wel stank en smog. De gevreesde ziekte die je lijf opvreet komt hier in hoge maten voor. Tsjernobyl ligt hier toch een 500km noordelijker. Hier in de buurt staat er trouwens ook een, waar ik van begreep dat daar ook bijna iets fout ging. Maar ja, waar gaat niet iets 'bijna' fout waar we nooit wat van horen.

Vandaag een dag met een race tegen de klok, steeds iets moeten klaarzetten zodat Eugen daar mee verder kon. Maar om half zeven vertrokken voor een tweede poging richting de Djnepr. Ja hoor gehaald, kijk maar:

Op de terugweg nog een ondergaande zon meegepikt en de dag zit er weer op. Toch schat ik zo'n 6 km gelopen. ( correctie, heb het nagekeken op google maps het was 9 km )

Als het wat donkerder wordt ben je trouwens wel blij dat je weer brede straten tegenkom. In die binnenplaatsen is het niet verlicht en de figuren die daar lopen met liter flessen bier nemen toe. Maar zolang er nog jonge dames los lopen zal het allemaal wel lopen ( ehhh los staat op de verkeerde plaats geloof ik )

Wat me wel opvalt is dat hier veel op straat gebeurd, veel spelende kinderen, stelletjes die op bankjes of muurtjes zitten. Mensen die even naar de supermarkt lopen ( tja dat doen wij met de auto die we dan vol laden, hier is de supermarkt de voorraadkast denk ik ). En natuurlijk op de banken zitten die voor hun appartement staan. Of ze aardig zijn weet ik niet, men loopt hier stug door. Op kantoor zijn er een aantal die zowel bij binnenkomst als bij het weggaan je de hand komen schudden. Niet alleen aan mij, ze maken een heel rondje.

Zo voor nu weer even genoeg, ik ga, maar eens wat lezen.

Trouwens, Reinout, je bent toegevoegd aan de mailinglijst. Mocht jouw ervaringen anders zijn, schiet erop ik beleefde het zo, wellicht wil je reageren. Jij zowie zo anders want je eet minder vlees dan ik. Je hebt trouwens een medestander want Esther reageerde ook al dat ik wat meer vitamine moest innemen.

Ons vlees <--- dit is een link...

Kijk maar eens naar deze kleur. hier ziet het er lelijker uit, maar het uiterlijk geldt niet het gaat om het innerlijke toch? Ik zal kijken of ik morgen wat vlees van hier op de foto kan zetten