India Januari 2011

Voor de derde keer aangekomen in Ahmedabad. Omdat je er nu vaker ben geweest zie je heel goed de veranderingen in deze stad. Deze zullen waarschijnlijk niet veel verschillen van de rest van India. Klein verschil, Guljarat de provincie waar ik kom kent de snelst groeiende economie. Om dat nog verder te bevorderen wordt er bijna 500 miljoen dollar gepompt in deze provincie. Overal zie je dat ze bezig zijn aan de infrastructuur. Audi en BMW doen goede zaken hier. De straten worden schoner, alleen de lucht wordt wel stoffiger in de kleine straatjes. Hier wordt niet machinaal geveegd, maar door een met monddoek gehulde persoon met een roede. De etensstalletjes dekken snel hun pannen af met een doek die waarschijnlijk meer bacterien bevat dat dat beetje stof wat dat vegen produceerd.

Nadat Pankaj me opgehaald had van de luchthaven, zijn we een wandeling langs de boulevard gemaakt. Als dit megaproject klaar is, hebben ze hier een over een lengte van wel 10km aan beide zijde van de rivier een fantastiche boulevard. Een van de projecten om meer toeristen naar de stad te lokken. Waar ik er trouwens nu in 2 dagen meer van heb gezien dan de afgelopen 2 keer. Omdat ik tussen punt van opstaan voor vertrek tot aankomst in hotel van de 45 uur er maar 20 minuten heb geslapen heb ik pankaj snel de groeten gedaan. Had niet zoveel zin om weer van alles te moeten proeven wat hij lekker vindt en ik niet ( zachtjes uitgedrukt ). Het wend echt niet al dat indopen van slap deegbrood in ondefinieerbare brouwsels. Dus zelf naar een italiaan gegaan, maar ook hier is alles vegetarisch en ook hier laten ze weten aan je smaakpupillen wat pepers zijn.

Zaterdag 15 Januari zou Pankaj me ophalen om met hem de gehele dag naar het kyte-festival te gaan. Afin, afgesproken om 09.00 uur om te vertrekken. Voor de zoveelste keer bleek het IndianTime te zijn. Dat houdt in, neem een marge van + 2 uur en je zit wel goed. Om 10.45 uur belde hij dat hij er binnen 10 minuten aankwam, na 30 indische minuten arriveerde hij. Plan was wel gewijzigd, mijn contactpersoon voor een van de projecten waar ik voor zou komen vliegt dinsdag naar Singapore en komt pas de 28e 's avonds terug. Met een beetje geluk kan ik hem dan op de luchthaven in Mumbai nog de hand schudden. Deze persoon kon dus alleen vandaag en maandagmiddag. Na een fantastich gesprek dan toch rond 15.00 uur wat lunchen en naar het huis van Pankaj zijn broer. Hij heeft een appartement waarop je vanaf het dag mooi kon vliegeren. Nee niet van die vliegers die je bij ons op het strand ziet, maar van die vliegers die je als kind op school moets maken van 2 stokjes en een stukje doorzichtig papier. Iedereen heeft op zijn dak wel een stuk of 30 vliegers liggen die opgelaten worden. Nu is het de kunst om de vleger van je overbuurman kapot te snijden. Het draad is geverft met een mengsel van glas waardoor de draad scherp wordt. Zodra er een vlieger wordt 'gecut' is wordt je buurman hard uitgejuld ( of andersom ). Voor de personen die de Kyte Runner hebben gezien ( of het boek de vliegeraar ) die weten wat ik bedoel. Vanaf straat is dit vliegeren niet echt goped te zien, hoogstens doordat de bomen en de electriciteits draden en masten vol hangen met vliegers. Vanaf de daken gebeurd het. Nu naar het huis van Pankaj, daar staat een flat dat wel 10 hoog is zodat we het vuurwerk goed kunnen zijn. Ook zie je dan veel van die chineese balonnen, van die rode met een waxinekaarsje erin. Ze zijn verboden, maar ik zag zeker 200 overtreders. Afin, resultaat van 2 dagen kyte festival was enkele miljoenen vliegers zijn opgelaten, de helft hangt nog een boom of draad en heeft het het leven gekost aan 8 personen. Een aantal waren te enthousiast met het voorover leunen van een terras en ik geloof drie personen zijn bijna letterlijk onthoofd doordat zo'n scherpe draad over de weg hing en de motor of brommer onbeschermd op zijn verhicle zat. Ook stond in de krant dat een duitser nog vecht voor zijn leven in het ziekenhuis.

Zondag 16 januari. Via een mannetje vlak bij het kantoor had ik een oude fiets geregeld, hiermee kon ik wel 20 km fietsen naar een mooi vogelgebied 20km buiten de stad. Afin eerst met de fiets 500 meter verder ff geld pinnen. Nou na die 500 meter had ik zo'n pijn in mijn kont dat ik dat wel kon vergeten. Dus dan gaan we maar lopen, onderweg kom ik vast wel een bus tegen. Na 5 km gelopen te hebben kwam er inderdaad een bus achterop, nadat ik er eerst 2 zag rijden maar het te laat was. De bus bracht me voor 2 roepie ( 3,2 eurocent ) 5 km verder. Mijn einddoel was echter nog niet bereikt, dus hub weer lopen en de volgende bus pakken. Die kwam snel, dus 9 roepies armer maar wel 10 km verder. Hier wat foto's van vogels genomen. Tja mensen heb ik al zat op de foto, dus nu maar eens wat anders. Terug op het marktplein van het dorp maar weer wachten op de bus voor de terugreis. Het was 12.48 uur en ik vroeg komt er nog een bus naar Ahmedabad? Ja, maar hoe laat dat konden ze me niet duidelijk maken. Dus 13.00 in het zand geschreven met een bus en de naam Ahmedabad en een pijltje. Stevig werd er geknikt, ook nadat ik van 13.00 uur 13.15 uur had gemaakt. Shit hier heb je dus ook niets aan. Afin binnen uur komt hij vast wel. Niet dus, een uur heb ik er gezeten. Mijn tijd niet verknoeid, want als je een uur op het plein zit, besteed niemand nog aandacht aan je en kan je rustig alle indrukken opzuigen. Na een uur gaan lopen en een Riksha, of hoe heet zo'n ding ook alweer, in Thailand heet hij Tuc-Tuc, aangehouden. Daar zaten al 3 man in, dus ik mocht op het kleine bankje naast de bestuurder. Wat een geluk, hij ging helemaal totaan mijn Hotel en de kostprijs was 0,00 roepie. Niemand wilde dat ik hiervoor betaalde, aardige lui die indieers. Nu op naar de oude stad en ik bereidde me voor op het ergste. Schreeuwende kinderen die op de foto willen of vaders die dit ook doen maar dan met hun zoon op de foto wil. Dan nog de nodige bedelende kinderen van je af proberen te houden en uitkijken dat je niet beroofd wordt ( ik heb schlum dog millionair ook gezien). Het viel gelukkig wel mee. Bij terugkomst naar de bios gegaan waar The green Horned draaid, de enigste westerse film die er nu draaid. Ik heb door de jaren heen al zeker 3 Bollywood films gezien en ik vond ze allemaal op elkaar lijken en je ziet altijd dezelfde acteurs. Nou the Green Horned (in 3D) was een matige film. Het was een matige badman film met een vleugje Pink Panter. Maar na afloop heb ik me weer verbaasd over de wegwerp cultuur hier. Ben, blijf maar in Landvast want wat kunnen ze er hier een zooitje van maken. De cinema was spiksplinter nieuw, maar na de film kan je alle sausjes en popcorn bij elkaar harken. Daar liep ik dan als enigste met mijn beker cola op zoek naar een vuilnisbak. Afin, ik heb een kleintje kunnen vinden in de hoek.

Zo en nu nog wat lezen en daarna snaveltjes toe.