Netjes op tijd werd ik gebeld samen met mijn telefoon, wat een timing. Quick shower, quick omdat ik niet meer zo gewend ben aan een 'kouwe' douche. Ook had ik geen licht dus scheren lukt ook al niet. Dan hup de straat maar weer op want Benny komt toch pas om 07.00 uur aan het ontbijt. Snel wat foto's gemaakt van de situatie buiten en me nog even verwonderd over de openbare wasgelegenheid aan de overkant van de straat. Mannen wassen zich hier of scheren zich of poetsen hun tanden.
Benny is laat zeker, of hadden we toch 07.15 uur afgesproken. Nee dat kan niet, want om 7.30 uur komt de taxi. 07.18 uur vertelde mijn BB me, kom laat ik Benny maar eens gaan bellen waar hij blijft. Hij nam op en toen ik kwam er achter dat Belgen ook kunnen @#!*%%. Hij had zijn klok 4.5 uur vooruit gezet en had wel een belletje gekregen maar dacht welke gek belt me nu om half 6 wakker en was dus weer in slaap gevallen. Tijdzone's op mobiele telefoons worden gerekend vanaf London time en vandaar uit is het 5.5 uur want Brussel is al + 1.0 uur.

De vlucht naar Ahmedabad was helemaal vol, dus dat was een uurtje krap zitten. In de vliegtuig herkende ik bij daglicht weer de zelfde sloppenwijken als 17 jaar terug. Ze hadden echt geen verfje gekregen in die tijd. Hoogstens een nieuw golfplaatje of zeiltje.
Voetballen deden ze niet meer op de landingsbaan, maar ik zag wel veel mensen op een grote hoop lopen met een emmertje. Zou daar nog wat eetbaars of bruikbaars tussen liggen? Tja, armoede is erg en dan bedenk je je waarom wij wel de kans hadden en zij niet. De kans om uit die wijken te geraken is niet zo groot denk ik. Maar die man op die berg met rotzooi zit wel wat te lezen, een studieboek? .... Neen dat was het niet, hij ging staan en trok zijn broek op. Juist ja, geen vuilnis hoop maar een hoop shit. Had hij nou wel of niet zijn reed afgeveegd vroeg ik me nog af. Effe naar de rest kijken, maar vroeeeem dat ging niet meer want het vliegtuig vertrok met een grote vaart de lucht in om met een iets te harde landing weer te landen in Ahmedabad. De piloot stelde zich ook voor als Mr. Vd. Berg ofzo geloof ik en bij die landig begreep ik het. Hij was in Nederland of Belgie vast niet de beste piloot en is zijn geluk dus maar in India gaan zoeken. De meeste mensen schrokken echt van die landing, maar gelukkig deden zijn remmen het uitstekend.
Ahmedabad is het verschil tussen Ho Chi Min en Hanoi of Bankok en Chaing Mai. Alles is hier wat ruimer opgezet. Meer ruimte tussen de gebouwen en ook allemaal wat nieuwer. Na een half uur rijden door de stad kwamen we aan in het kantoor alwaar we een rondleiding kregen. Voor Benny was het weer knuffelen met oude bekenden. Ook de mannen begroeten hier elkaar soms met een stevige knuffel. Ook jongelui zie je wel op straat gearmd lopen. Niet innig maar een soort band van vriendschap, althans ik geloof niet gelijk dat ze het zijn.

De voortgang van de software was goed, ik had me ingesteld op iets met veel minder functionaliteit had dan wat we te zien kregen in de demo. Men is duidelijk op de goede weg en ze begrijpen redelijk wat we willen.

Rond 18.00 uur zijn we naar het hotel gegaan alwaar we met Pankaj hebben gegeten. Ter compensatie van het vlees maken ze hier erg veel Hot en Spicy. De soep was lekker pittig en het hoofdgerecht bestond uit grote warme tarwe pannenkoeken waar je stukjes moet afscheuren en door de brei op je bord moet smeren. Allemaal vegetarisch natuurlijk, echt niet verkeerd allemaal, maar ik kan me voorstellen dat ik over twee weken een lekker biefstuk niet laat staan. Misschien een beetje te veel ui op want nu sh(z)it ik lekker geurig in mijn kamer te typen. Nog ff een uitzending van M*A*S*H kijken op DVD en dan hup weer pitten.