18 januari was het zover, vertrek naar India, gisteren nog met Jacqueline, Martijn en Erwin gelogeerd in Brussel en het atomium en de piza hut bezocht. De air-port shuffel zou me om 06.00 uur wegbrengen naar de luchthaven. Helaas de info was verkeerd want in het weekend vertrekken ze pas vanaf 07.00 uur. Ik zag het op tijd en de receptie erkende de fout en gaf me een gratis taxi. Snel een lunch en een bakkie koffie genomen om om 6.30 uur in te checken. Snel naar de gate om een uurtje later om iets voor 8 uur te landen in Zurich. De alpen zijn prachtig wit en dat in combinatie met een zonsopgang is het net een sprookje.

De vervolg vlucht was wel lang, maar was keurig verzorgd. Goed eten, lekkere Zwitserse chocolade en aardbeienijs van MovenPick. Iedereen heeft zijn eigen tv'tje in de stoel dus heb ik 2 films en een documentaire zitten kijken. Alleen de laatste film duurde nog ong. 5 minuten toen de film stopte omdat we gingen landen, oei... wat een klotepliloot de film was net zo spannend op het eind. Nu weet ik niet of ze het gered hebben, ach het zal wel, de meeste avonturen films eindigen goed.

Aangekomen in Mumbai (bombay) rook het gelijk bekend. Die geur uit Azie, de je alleen kent als je er geweest ben. Een combinatie van zoete specerijen en Smog. Ook de temperatuur voelt anders aan, een beetje benauwd ondanks de 22 gr die avond. Douane en koffers gingen snel en ook de hoteltaxi stond netjes met zijn bordje 'Mr de Ridder and Mr. De Lange' klaar. Hij bracht ons door een stad, waarbij Ho Chi Min een nette stad is. Veel stof, Smog en alleen maar getoeter van auto's, brommers en een soort tuc-tuc. Aangekomen in het Hotel is Benny gaan pitten en ben ik toch nieuwsgierig als ik soms ben de straat opgegaan. Een beetje onwennig, want blanke mensen zag ik nergens en die moeten er wel geweest zijn, want aan het ontbijt kwam ik ze wel tegen.
Het was rond 23.30 uur, dus de meeste mensen hadden hun 'kast' gesloten en een bank of fietskar ervoor gezet om te gaan pitten. Een fietskar is denk ik wel de beste oplossing, want ik ging op een muurtje zitten om het allemaal eens rustig te aanschouwen of ik zag een rat in mijn ooghoek. Ik keek eens verder om me heen en hij was niet de enigste, sterker zelfs, op het muurtje links van me zat er een me vreemd aan te kijken. Oooh daarom slapen ze op een verhoging. Stom eigenlijk om te denken dat ze hier niet zouden lopen. Al het groenteafval van wat niet verkocht was die dag werd op een hoop gegooid achter wat muurtjes en de snelle rakkers ruimen het weer op. Ach het is al maandag, laat ik maar eens gaan pitten. Niet dat dat eenvoudig ging met de eerste indrukken van de eerste momenten in mijn hoofd en een aggregaat of zo die aansloeg. Het leek wel of ze met een hoge drukspuit aan het werk waren. Misschien waren ze de ratten aan het wegspoelen dacht ik. Gelukkig sloeg de motor af en kregen ze hem niet meer aan de praat, zo te horen aan de startmotor. Nog even mijn wekker op Bombay time gezet (+5,5 uur) en ingesteld op 6.30 uur, want stel dat ze mijn wake-up call vergeten, dan mis ik mijn vliegtuig.